Waarom je pendelen niet kan ‘leren’, wel kan oefenen

Ik heb het ook ooit gevolgd, een cursus pendelen. Omdat ik het zo graag wilde kunnen. Ik wilde het graag begrijpen, de regeltjes tot in detail leren, en dan toepassen. Heel erg vanuit mijn denken, zo besef ik nu.

Pendelen doe je vanuit je gevoel, vanuit de leegte, niet vanuit de volheid van je denken.

Om ‘goed’ te kunnen pendelen, moet je volgens mij uit je hoofd komen, en in je lichaam zakken. Je bewust worden van je lichaam. Aankomen in je lichaam. En van daaruit kan je automatisch verbinden met de vierde dimensie, Spirit, het Al, of hoe je het ook wil noemen. De leegte, het open veld waarin alles en niets omvat is.

Je kiest een pendel, eentje die goed voelt voor jou ( een échte pendel, of een kettinkje met een hanger of zo kan ook), en je vraagt aan je pendel wat ‘ja’ is en wat ‘neen’ is. En verder is het heel veel oefenen, elkaar leren kennen, en leren communiceren. Het is net als autorijden; met elke km leer je je voertuig beter kennen, tot het uiteindelijk een verlengstuk is van je lichaam. En je er blindelings mee rijdt.