Vandaag is het volle maan, en volle maan biedt altijd een kans om dingen af te ronden zodat er een nieuw begin gemaakt kan worden.
Deze volle maan staat naar mijn gevoel in het teken van verbinden en verantwoordelijkheid. Hoe kan je in je verbinding met een ander verstrikt geraken in een verantwoordelijkheid die niet van jou is? En hoe kan je daar ook weer uit geraken?
Ik schreef hierover girsterenavond een helende brief naar mezelf/ mijn leven, en kwam tot een paar mooie en verrassende inzichten.
Ik deel hem graag met je; lees je even mee?
‘Lief Leven,
Je bent niet altijd simpel voor me (geweest).
Ik heb er jaren over gedaan om 2 basis lessen te leren: Mezelf graag zien, en Zelf verantwoordelijk zijn voor mijn eigen geluk.
En ik merk nu dat deze lessen meer diepgang krijgen, en me toegang verlenen tot andere levels en dimensies. Dankjewel daarvoor.
Mezelf graag zien is moeilijk als ik in alles wat er rondom me gebeurt, een reflectie zie van mijn doen of laten. Als ik mezelf (bewust of onbewust?) verantwoordelijk stel voor het geluk van anderen. Als ik de processen van de ander niet zie, maar alleen zijn of haar woorden of daden naar mij toe. Als ik me ongelukkig voel wanneer ik weet of zelfs voel dat een dierbare ongelukkig of gefrustreerd is, en ik er niets aan kan of mag veranderen.
Deze volle maan kies ik ervoor om mezelf nog liever te gaan zien, door me oprecht te verbinden met anderen, maar me niet meer (of veel minder al) verantwoordelijk te stellen voor hun geluk, verdriet en frustraties en het oplossen ervan. Ik kies ervoor om mijn geluk er niet meer door te laten beïnvloeden. Ieder zijn of haar pad.
Ik kies er bewust voor om de beladen energetische koordjes door te knippen, los te laten, en de ander en mezelf met Mildheid en Compassie te zien, en te omarmen. En opnieuw te verbinden vanuit deze rust en Mildheid.
Het is niet mijn schuld dat….
Het is niet zijn of haar schuld dat…
Het is niet aan mij om anderen gelukkig te maken, hoe graag ik hen ook zie.
Het is niet aan anderen om mij gelukkig te maken.
Het is wat het is. En dat is ok. Punt. ‘
Liefs,
en fijne volle maan,
Katja