Dingen veranderen pas als je er zelf anders naar kijkt.

‘Ik snap je lieverd’, zei een lieve vriendin tegen me. ‘Maar je hebt er eerst met Liefde en Licht naar te kijken, en dan pas kan én gaat het veranderen’.

Ik wist het hoor, ze had gelijk. Maar ik was het even ‘vergeten’ in mijn boosheid en frustratie.

Ik was vergeten dat als ik boos naar een situatie kijk, ik boosheid en spanning ‘stuur’. Dat ik het dan alleen nog maar erger maak.

Ik was vergeten dat alle veranderingen beginnen bij mezelf. ‘Als je de wereld wil veranderen, begin dan bij jezelf’ zei Gandhi. En dan had hij het niet alleen over de grote dingen, maar ook over onze eigen leefwereld.

Ik was vergeten dat, als ik in mijn slachtofferrol kruip, ik ook tegelijk mijn eigen kracht ontken. Mijn eigen creatiekracht schaakmat zet. En alleen maar machteloos kan afwachten en ondergaan.

Het heeft even geduurd, voor ik met Licht en Liefde naar de situatie kon kijken. Ik heb me een paar dagen stilletjes afgevraagd wat dan wel het positieve in de hele situatie kon zijn.

Beetje bij beetje kwam het binnen. Op de momenten dat ik me ervoor openstelde en niet meteen in frustratie-modus ging. En inderdaad, mijn veranderde blik op de situatie, verandert het gevoel dat erbij hoort, en ook de situatie.

En uiteindelijk is alles wat op je pad komt, elk obstakel, een opstapje naar veranderingen in ons leven. Veranderingen en mogelijk ook verbeteringen.

Als je ze Liefdevol aanpakt, het positieve erin zoekt, onderzoekt wat het je brengt, zijn het mooie stapstenen. Stapstenen in jouw rivier, jouw Flow of Life.

Liefs

Katja